ρεκτιφιέ

το, Ν

άκλ.

1. διόρθωση, αποκατάσταση

2. (ειδικά σχετικά για αυτοκίνητο) η αποκατάσταση φθαρμένου κυλίνδρου με λείανση τών τοιχωμάτων του.

[ΕΤΥΜΟΛ. < γαλλ. rectifier «διορθώνω, επανορθώνω» < μεσ. λατ. rectifico (< λατ. rectus «ορθός»)].